فلوتاسیون طلا (Au): بازیابی از کانی های سولفیدی
مقدمه
طلا (Au) یکی از باارزش ترین فلزات گران بها در جهان است که در صنایع الکترونیک، جواهرات، سرمایه گذاری و پزشکی کاربرد دارد. اگرچه بخشی از ذخایر طلا به صورت آزاد یافت می شود، ولی در بسیاری از موارد، طلا به صورت ترکیبی با کانی های سولفیدی نظیر پیریت، آرسنوپیریت و کالکوپیریت وجود دارد. در چنین شرایطی، روش فلوتاسیون یکی از موثرترین تکنیک ها برای بازیابی طلا محسوب می شود.

رفتار فلوتاسیونی طلا
طلا در حالت آزاد به دلیل آب گریزی ضعیف به سختی به کف سل فلوتاسیون منتقل می شود، مگر آن که به خوبی آسیاب شده باشد و در اندازه ریزتر از ۲۰ میکرون قرار گیرد. در حالت ترکیبی، طلا با کانی های سولفیدی همراه است و بازیابی آن بستگی به فلوتاسیون سولفیدها دارد.

فرآیند بازیابی طلا از سولفیدها
مرحله اول: خردایش
هدف از خردایش، آزادسازی کامل ذرات طلا و کانی های حاوی آن است. در بسیاری از موارد نیاز به آسیاب بسیار ریز است (تا ۵۰ میکرون یا کمتر).

مرحله دوم: فلوتاسیون سولفیدها
استفاده از زنتات ها یا دی تیوفوسفات ها برای شناورسازی پیریت و کالکوپیریت

تنظیم pH بین ۶ تا ۹ با آهک

استفاده از کف سازهای معمول مانند MIBC برای تشکیل کف پایدار

سولفات مس برای فعال سازی سطح کانی ها در صورت نیاز

مرحله سوم: فلوتاسیون تمیزکننده
در این مرحله، کنسانتره سولفیدی اولیه برای حذف ناخالصی ها دوباره فلوت می شود تا عیار طلا افزایش یابد.

روش های مکمل
برای افزایش بازیابی، به ویژه در مورد طلاهای قفل شده در سولفیدها، روش هایی نظیر:

پخت (roasting)

لیچینگ با سیانید

بیولیچینگ
پس از مرحله فلوتاسیون به کار می روند.

چالش ها
طلاهای ریزتر از ۱۰ میکرون به سختی بازیابی می شوند.

کانی های اکسیده مانند آرسنوپیریت نیاز به فلوتاسیون با کلکتورهای خاص دارند.

وجود کربن های آلی و کانی های جاذب طلا باعث کاهش بازیابی در مرحله لیچینگ می شود.

بهینه سازی
استفاده از مدار فلوتاسیون چندمرحله ای

کنترل دقیق pH و دوز کلکتورها

تنظیم سرعت همزن و دبی هوا برای جلوگیری از ناپایداری کف

نتیجه گیری
در ذخایری که طلا به صورت ترکیبی با سولفیدها وجود دارد، فلوتاسیون یکی از روش های پایه در بازیابی اقتصادی فلز است. طراحی بهینه مدار، انتخاب دقیق کلکتورها و ترکیب با سایر روش های شیمیایی، نقش حیاتی در موفقیت فرآیند دارد.