بررسی عملکرد دی تیوکربامات ها در فلوتاسیون فلزات خاص
مقدمه
دی تیوکربامات ها (Dithiocarbamates) گروهی از کلکتورهای ویژه هستند که در فرآوری معدنی برای فلوتاسیون فلزات خاص مانند کبالت، مولیبدن، طلا و فلزات سنگین استفاده می شوند. این کلکتورها به دلیل ساختار شیمیایی خاص خود، تمایل بالایی برای اتصال به یون های فلزی دارند و در فرآیندهای جداسازی انتخابی نقش کلیدی ایفا می کنند.

ساختار شیمیایی و نحوه عملکرد
دی تیوکربامات ها معمولاً به صورت نمک های آمونیومی یا سدیمی عرضه می شوند و دارای گروه فعال -CSSNHR هستند. این ساختار سبب می شود تا آن ها بتوانند به سرعت با سطح فلزات خاص واکنش دهند و باعث ایجاد خاصیت هیدروفوبی شوند، که یکی از شرایط ضروری برای موفقیت در فلوتاسیون است.

ویژگی های کلیدی
انتخاب پذیری بالا برای فلزات خاص
دی تیوکربامات ها توانایی بالایی در انتخاب کانی های خاص مانند مولیبدنیت، کالکوسیت، گالنا و کبالتیت دارند. این انتخاب پذیری آن ها را برای جداسازی هدفمند در مدارهای پیچیده بسیار ارزشمند کرده است.

عملکرد مؤثر در pH پایین و متوسط
در مقایسه با گزانتات ها که معمولاً در محیط قلیایی بهتر عمل می کنند، دی تیوکربامات ها در محدوده pH پایین نیز عملکرد خوبی دارند، به همین دلیل برای جدایش کانی هایی مانند مولیبدن یا حتی اکسیدهای خاص نیز کاربرد دارند.

کاهش مصرف مواد شیمیایی دیگر
در بسیاری از موارد استفاده از دی تیوکربامات باعث می شود نیاز به سایر مواد کمکی مانند فعال کننده ها یا فروکننده ها کاهش یابد، که این امر هم هزینه ها را پایین می آورد و هم ترکیب شیمیایی محیط را ساده تر می کند.

دوام در برابر اکسیداسیون
این کلکتورها پایداری مناسبی در برابر شرایط اکسیدکننده محیط دارند و در نتیجه در مدارهایی که با کانی های ناپایدار یا باطله های حساس به اکسایش سروکار دارند، انتخاب مناسبی به حساب می آیند.

کاربردهای صنعتی
فلوتاسیون مولیبدن از پیروتیت و کالکوپیریت
در این فرآیند، دی تیوکربامات به صورت انتخابی به مولیبدن متصل شده و امکان بازیابی دقیق آن را فراهم می کند، بدون آنکه کنسانتره سولفیدی دیگر آلوده شود.

جداسازی کبالت از کانی های همراه
در معادن کبالت، معمولاً این فلز به صورت مخلوط با آهن و نیکل یافت می شود. استفاده از دی تیوکربامات باعث افزایش راندمان استخراج کبالت شده و تأثیر منفی بر بازیابی سایر فلزات ندارد.

فلوتاسیون طلای مقاوم
طلاهایی که به صورت ترکیبی با سولفیدها یا آرسنوپیریت یافت می شوند، با کلکتورهای دی تیوکربامات قابل بازیابی هستند، به ویژه در صورتی که طلا در سطح کانی به صورت پراکنده وجود داشته باشد.

محدودیت ها و نکات ایمنی
حساس به نور و دما، لذا باید در ظروف دربسته و دور از نور نگهداری شوند.

گران تر از گزانتات ها و دی تیوفسفات ها، بنابراین باید در کاربردهای خاص استفاده شوند.

ممکن است در دوز بالا باعث کاهش کیفیت کنسانتره شوند، بنابراین نیاز به کنترل دقیق مقدار مصرف دارند.

نتیجه گیری
دی تیوکربامات ها انتخابی ایده آل برای فلوتاسیون فلزات خاص هستند که در مدارهای پیچیده با انتخاب پذیری بالا مورد نیاز است. این کلکتورها به دلیل عملکرد عالی در شرایط مختلف، جایگاه ویژه ای در بین کلکتورهای فلوتاسیون یافته اند. با این حال، استفاده موفق از آن ها مستلزم شناخت دقیق شرایط فرآیندی و ویژگی های کانی هدف است.

برای خرید ماده دی تیوکربامات با ما تماس بگیرید.