| طبقه مواد معدنی | موارد |
|---|---|
| طبقه یک | سنگ آهک، سنگ گچ، شن و ماسه معمولی، خاک رس معمولی، صدف دریائی، پوکه معدنی، نمک آبی و سنگی، مارن، سنگ لاشه ساختمانی و نظایر آنها |
| طبقه دو | آهن، طلا، کرم، قلع، جیوه، سرب، روی، مس، تیتان، آنتیموان، مولیبدن، کبالت، تنگستن، کادمیوم و سایر فلزات نیترات‌ها، فسفات‌ها، برات‌ها، نمک‌های قلیائی، سولفات‌ها، کربنات‌ها، کلرورها میکا، گرافیت، تالک، کائولن، نسوزها، فلدسپات، سنگ و ماسه سیلیسی، پرلیت، دیاتومیت، زئولیت، بوکسیت، خاک‌های صنعتی، سنگ‌های قیمتی و نیمه قیمتی |
| طبقه سه | کلیه هیدروکربورها به‌استثنای زغال‌سنگ مانند نفت خام، گاز طبیعی، قیر، سنگ‌های نفتی، ماسه‌های آغشته به نفت و امثال آنها در صورت عدم عمل وزارت نفت، جزو معادن طبقه دو محسوب می‌گردد |
| طبقه چهار | کلیه مواد پرتوزا اعم از اولیه و ثانویه موارد معدنی مرتبط با طبقات دیگر که مشخص نشده باشد |
طبقه‌بندی مواد معدنی طبق قانون معادن کشور به منظور تنظیم و مدیریت بهینه منابع معدنی در یک کشور انجام می‌شود. اهداف اصلی این طبقه‌بندی عبارت‌اند از:
1.بهره‌وری اقتصادی: یکی از اهداف اصلی طبقه‌بندی مواد معدنی، افزایش بهره‌وری اقتصادی در صنعت معدن است. با دسته‌بندی منابع معدنی بر اساس ویژگی‌ها و مقاصد استفاده، امکان شناسایی منابع با ارزش بیشتر و بهره‌برداری بهینه از آنها فراهم می‌شود.
- محیط‌زیست: حفاظت از محیط‌زیست یکی دیگر اهداف مهم طبقه‌بندی مواد معدنی است. با تعیین استفاده مناسب برای هر منبع معدنی و اعمال مقررات محیطی، می‌توان اثرات منفی بر محیط‌زیست را کاهش داد.
- توسعه پایدار: طبقه‌بندی مواد معدنی به توسعه پایدار کمک می‌کند. با تضمین بهره‌برداری درازمدت و مدیریت مواد معدنی به صورت مستدام، امکان استفاده نسل‌های آتی از منابع معدنی فراهم می‌شود.
- ایجاد توازن منطقه‌ای: یکی از هدف‌های اجرای طبقه‌بندی مواد معدنی، ایجاد توازن در توسعه مناطق مختلف کشور است. با تخصیص منابع به مواقع مختلف بر اساس نیاز و امکانات موجود، اقتصاد مناطق مختلف تقویت می‌شود.
- جلب سرمایه‌گذاری: طبقه‌بندی مواد معدنی با ارائه اطلاعات دقیق و قانونی به سرمایه‌گذاران، ایجاد اعتماد سرمایه‌گذاری در صنعت معدن را تسهیل می‌کند و به جذب سرمایه از داخل و خارج از کشور کمک می‌کند.
- ارتقا توسعه فناوری: طبقه‌بندی مواد معدنی با تعیین استفاده مناسب از فناوری‌ها و روش‌های به روز، توسعه فناوری در صنعت معدن را تشویق می‌کند.
- افزایش اشتغال: با بهره‌برداری بهینه از منابع معدنی و توسعه صنایع وابسته، افزایش اشتغال در مناطق مختلف کشور ممکن می‌شود.
- تضمین تأمین منابع معدنی: طبقه‌بندی مواد معدنی به دولت امکان تنظیم تأمین منابع معدنی برای صنایع اساسی و اقتصاد را می‌دهد.
طبقه‌بندی مواد معدنی طبق قانون معادن کشور تأثیرات گسترده‌ای بر صنعت معدن و عوامل مختلف دارد. این تأثیرات می‌توانند مثبت یا منفی باشند و به عنوان یک ابزار مهم برای مدیریت و توسعه پایدار در این صنعت عمل می‌کنند. در ادامه، تأثیرات اصلی طبقه‌بندی مواد معدنی بر صنعت معدن را بیشتر توضیح می‌دهیم:
- بهبود بهره‌وری: طبقه‌بندی مواد معدنی به بهبود بهره‌وری در صنعت معدن کمک می‌کند. با شناخت دقیق مواد معدنی و نیازهای صنایع مختلف، امکان تخصیص بهتری از منابع و فراوری مواد معدنی برای حاصل‌سازی محصولات با ارزش‌افزوده بیشتر ایجاد می‌شود.
- مدیریت پایدار منابع: طبقه‌بندی مواد معدنی به مدیریت پایدار منابع معدنی کمک می‌کند. با تنظیم استفاده مناسب از منابع معدنی و محیط‌زیست، از خرابکاری و استفاده بی‌رویه منابع جلوگیری می‌شود.
3.حفاظت از محیط‌زیست: یکی از تأثیرات مثبت طبقه‌بندی مواد معدنی، حفاظت از محیط‌زیست است. این طبقه‌بندی به تنظیم استفاده مناسب از منابع و کاهش آلاینده‌های محیطی کمک می‌کند.
- توسعه صنایع وابسته: طبقه‌بندی مواد معدنی باعث توسعه صنایع وابسته به صنعت معدن می‌شود. این صنایع شامل فراوری، حمل‌ونقل، تجارت، و غیره هستند و ایجاد اشتغال و افزایش ارزش‌افزوده را تسهیل می‌کنند.
- جلب سرمایه‌گذاری: طبقه‌بندی مواد معدنی با ایجاد اطمینان سرمایه‌گذاران به منابع معدنی و قوانین منظم‌تری برای صنعت معدن، جلب سرمایه‌گذاری‌های داخلی و خارجی را تشویق می‌کند.
- تضمین تأمین منابع معدنی: این طبقه‌بندی به دولت امکان تنظیم تأمین منابع معدنی برای صنایع اساسی و اقتصاد را می‌دهد و از کمبود منابع معدنی جلوگیری می‌کند.
7.:توازن منطقه‌ای طبقه‌بندی مواد معدنی به توسعه توازن بخش مناطق مختلف کشور کمک می‌کند. این توازن منطقه‌ای منجر به توزیع منابع و ثروت در سراسر کشور می‌شود.
8.تحقق اهداف اقتصادی و اجتماعی: طبقه‌بندی مواد معدنی به تحقق اهداف اقتصادی و اجتماعی کشور کمک می‌کند. این اهداف شامل افزایش اشتغال، توسعه مناطق محروم، و ایجاد فرصت‌های اقتصادی متعدد هستند.
به طور کلی، طبقه‌بندی مواد معدنی تأثیرات مثبت بسیاری بر صنعت معدن دارد و به توسعه پایدار و بهره‌وری اقتصادی و محیطی کشور کمک می‌کند. این ابزار اساسی برای مدیریت و بهینه‌سازی منابع معدنی در یک کشور است.
طبقه‌بندی مواد معدنی:
مواد معدنی طبقه یک:
- سنگ آهک، سنگ گچ، شن و ماسه معمولی، خاک رس معمولی، صدف دریائی، پوکه معدنی، نمک .آبی و سنگی، مارن، سنگ لاشه ساختمانی و نظایر آنها
مواد معدنی طبقه دو:
- آهن، طلا، کرم، قلع، جیوه، سرب، روی، مس، تیتان، آنتیموان، مولیبدن، کبالت
- تنگستن، کادمیوم و سایر فلزات نیترات‌ها، فسفات‌ها، برات‌ها، نمک‌های قلیائی، سولفات‌ها، کربنات‌ها، کلرورها (به‌استثنای مواد یاد شده در طبقه یک) و نظایر آنها (میکا، گرافیت، تالک، کائولن، نسوزها، فلدسپات، سنگ و ماسه سیلیسی، پرلیت)
- دیاتومیت، زئولیت، بوکسیت، خاک سرخ، خاک زرد، خاک‌های صنعتی و نظایر آنها سنگ‌های قیمتی و نیمه قیمتی مانند الماس، زمرد، یاقوت، یشم، فیروزه، انواع عقیق و امثال آنها
- انواع سنگ‌های تزئینی و نما
- انواع زغال‌سنگ‌ها و شیل‌های غیرنفتی
- مواد معدنی قابل استحصال از آب‌ها و نیز گازهای معدنی به‌استثنای گازهای هیدروکربوری
مواد معدنی طبقه سه:
- کلیه هیدروکربورها به‌استثنای زغال‌سنگ مانند: نفت خام، گاز طبیعی، قیر، سنگ‌های نفتی، سنگ آسفالت طبیعی و ماسه‌های آغشته به نفت و امثال آنها قیر و سنگ آسفالت طبیعی
درصورتی‌که مورد عمل وزارت نفت، شرکت‌ها و واحدهای تابعه و وابسته به آن وزارت نباشد جزو معادن طبقه دو محسوب می‌گردد
مواد معدنی طبقه چهار:
- کلیه مواد پرتوزا اعم از اولیه و ثانویه
آن دسته از مواد معدنی مرتبط با محدوده طبقات یک و دو که در طبقه‌بندی فوق مشخص نشده یا مورد تردید باشد و نیز طبقه موادی شامل چند ماده از یک طبقه و موادی از طبقه دیگر، برحسب نوع، اهمیت و ارزش این مواد توسط وزارت معادن و .فلزات تعیین می‌شود.
